Laatste schooldag, konijn kopen en de Coromendal!

Hier weer een nieuw verslag vanuit Nieuw-Zeeland.

Afgelopen donderdag was mijn laatste dag op school. De school had een speciaal afscheidsfeestje voor mij georganiseerd omdat ze wisten dat het mijn laatste dag was. Tijdens de lunch moest ik samen met mijn vrienden naar de internationale afdeling komen. Daar stonden de principal en de coördinator van de internationale studenten op ons te wachten. De principal gaf een speech over de dingen die ik op school heb gedaan en wat hij er van vond dat ik op zijn school was. Na de speech kreeg ik een certificaat dat ik heb deelgenomen aan het high school programma in Waiuku en een knuffeldier in de vorm van een Nieuw-Zeelands schaap. Ook kreeg ik een badge van de school, als aandenken. Na de speech en het ‘officiële’ gedeelte, was het tijd om naar een andere ruimte te gaan. Toen ik de deur opendeed, stond de hele tafel vol met eten. De school had allerlei pizza’s gehaald en er waren bakken vol met fish & chips. Het was fantastisch om zoveel eten te zien. Met al mijn vrienden heb ik lekker zitten eten en we moesten zelfs nog meer mensen uitnodigen om al het eten op te eten, zoveel was er! Na het lunchen had ik samen met mijn vrienden een paaseitjes jacht in de bibliotheek gedaan. Ik was namelijk ’s ochtends in de bibliotheek toen ik de vrouw van ‘Careers’ en de vrouw van ‘Gateway’ een paaseitjes jacht zag ik doen. Ze vroegen of ik wilde helpen met zoeken en dat wilde ik natuurlijk graag. Ik vertelde dat ik nog nooit een paaseitjes jacht had gedaan en dat het mijn laatste dag op school was. De vrouwen waren heel aardig en zeiden dat ik het laatste uur terug moest komen omdat ze een paaseitjes jacht speciaal voor mij zouden organiseren. Dus samen met mijn vrienden ben ik het laatste uur naar de bibliotheek gegaan en hebben we paaseitjes gezocht. Ik moest verkleed als paashaas en ze hadden oren en een staart klaargelegd om aan te trekken. De vrouwen hadden heel erg hun best gedaan om de eitjes te verstoppen, want we moesten zelfs dingen los schroeven om een eitje te pakken te krijgen! Nadat we alle eitjes hadden gevonden, ging ik nog even naar mijn Maori docent. Ik had haar in de ochtend flax mandjes gebracht en ze vroeg of ik ’s middags terug wilde komen. Toen ik bij haar kwam, zei ze dat ze me mee wilde nemen naar het dorp. In het dorp liepen we een winkel binnen en daar mocht ik een trui uitkiezen. De truien hadden verschillende kleuren en op elke trui stond ‘Waiuku forever’. De docent wilde mij iets meegeven zodat ik een aandenken aan Waiuku zou hebben. Ook gaf ze me nog een speciale Maori ketting die een speciale betekenis heeft. Ik voelde me heel erg vereerd dat ik dat allemaal van haar had gehad. Toen we terug op school kwamen, was het tijd om afscheid te nemen. Het is heel gek om opeens voor de laatste keer op school te zijn en te weten dat je nooit meer naar die school zult gaan. Ik zal het enorm gaan missen.

Vrijdag hebben we de grote schoonmaak in de garage gehouden. Janetta en ik gaan namelijk volgende week maandag een feest geven en hebben daar de garage voor nodig. Het feest is voor allebei onze verjaardagen en mijn afscheid. Janetta hebben dezelfde vriendengroep dus we kunnen mooi alles combineren. De garage was door de jaren heen nogal gevuld geraakt en afgelopen vrijdag was het dan ook tijd om dat aan te pakken. Het kwam goed uit, want zaterdags werd een veiling gehouden voor de basisschool in de buurt dus we konden mooi alle oude spullen daarheen brengen. Na een paar uur waren we klaar en was de garage weer als nieuw.

Zaterdagochtend zijn we naar veiling gegaan. We wilden namelijk versiering en lampjes voor ons feest en misschien vonden we wel wat moois. Samen met de moeder van het gastgezin zocht ik tussen de boxen. We zagen een box vol kerstspullen en dat leek mij wel wat. We moesten even wachten totdat de box aan de beurt was om geveild te worden, maar toen ze de box lieten zien, hoorde er opeens ook een kerstboom bij. Na wat over en weer geboden te hebben, hadden wij het laatste bod en mochten wij de spullen mee naar huis nemen. De kerstboom was een kant-en-klaar model inclusief ballen en lampjes. We hebben er een mooie plek in de garage voor gevonden.

Zaterdagmiddag moest ik op missie samen met Hannah. Mijn laatste dagen in Nieuw-Zeeland zijn aangebroken en ik wilde nog een soort bedank-cadeau voor het gastgezin kopen. Ik vond het lastig om iets te verzinnen want een fles wijn en bloemen vond ik niet van toepassing en ik wilde ook iets waarbij ze nog eens aan mij zouden denken. Na wat brainstormen had ik opeens een goed idee, een konijn! Het gastgezin houdt heel erg van dieren en ze hebben al drie poezen en een papegaai. Buiten staat een groot konijnenhok maar er zit geen konijn in. Een konijn is ook niet zo moeilijk te onderhouden en erg schattig. Zelfs na een paar dagen nadenken vond ik het nog steeds een goed idee dus afgelopen zaterdag was het zover om een konijn uit te gaan zoeken. Hannah wist wel wat winkels in Pukekohe waar we een konijn konden kopen. Eerst was het plan om met de bus te gaan, maar Hannah’s vader kon ons uiteindelijk brengen en ophalen. Toen we bij de dierenwinkel aankwamen, hadden ze hele lieve konijntjes. Ik mocht ze allemaal vast houden en uiteindelijk koos ik voor een heel schattig dwergkonijntje. Het is een zwart konijn met een beetje goud/bruin onder z’n buik en in z’n oren. Zijn naam is Mocha. Dat is mijn lievelingsdrankje in Nieuw-Zeeland en hij lijkt ook op een mocha, zwart van de koffie en bruin van de chocolademelk. Toen het konijn in een doos gestopt was en we nog wat voer en benodigdheden hadden uitgezocht, was het tijd om af te rekenen. Het was erg grappig want bij de omschrijving van de kassa stond dat het konijn uit Nederland komt, toevallig! Net voordat ik af wilde rekenen, gaf het meisje achter de kassa me een stapel papieren. Of ik even het contract wilde tekenen. Contract?! Blijkbaar moet je in Nieuw-Zeeland een contract tekenen als je een dier koopt, zodat ze weten waar het dier heen gaat. Zo subtiel mogelijk heb ik uitgelegd dat ik niet uit Nieuw-Zeeland kom en in een gastgezin verblijf en ook geen legitimatie bij me had. Toen ze vroeg of het gastgezin van het konijn af wist, heb ik maar ja gezegd.. Gelukkig was het meisje niet zo heel goed met contracten en heb ik bij de helft niks ingevuld. En ik heb de gegevens van het gastgezin opgeschreven. Kunnen ze mij lekker niet vinden als ik terug in Nederland ben. Nadat we alle officiële dingen hadden afgerond konden we eindelijk naar buiten. Daar moesten we nog even op Hannah’s vader wachten om ons op te halen. Mocha is nu bij Hannah want zij past deze week op hem. Het gastgezin neemt mij namelijk mee op een trip voor vijf dagen en anders was het konijn vijf dagen alleen. Hannah heeft thuis een konijnenhok en zij wilde wel op hem passen. Maandag als we het feest hebben, neemt ze Mocha mee zodat ik hem de volgende dag kan geven. Ik ben zo benieuwd wat het gastgezin er van vindt!

Afgelopen maandag ben ik met de vader van het gastgezin mee geweest naar de Coromendal. Dat is ongeveer drie uur van ons vandaan en de vader had daar afgesproken met wat surfvrienden. De vader vroeg of ik met hem mee wilde en dat wilde ik natuurlijk wel. Om half zes ging mijn wekker zodat we op tijd weg konden. Het is echt heel erg mooi daar en weer zo anders dan waar wij wonen. Je rijdt tussen de bergen door en komt uiteindelijk bij prachtige stranden. Die bergen noemen zij trouwens nog steeds heuvels, niet te geloven. We hadden met de vrienden op een van de stranden afgesproken. Daar aangekomen besloten we om nog even door te rijden naar een ander strand met nog hogere golven. Toen we het goede strand hadden gevonden, konden we ons gaan klaar maken. Ik had een bodyboard meegenomen, zodat ik daar mee de zee in kon. Een van de surfboards was gebroken, dus met het bodyboard kon ik toch aan de gang. De golven waren ontzettend hoog en het water was helemaal niet koud. Na een tijdje gebodyboard te hebben, heb ik nog even op het strand gelegen. Toen ben ik met de vader van het gastgezin ergens wat wezen eten en daarna was het tijd om naar een ander deel van het strand te gaan. Het strand wordt namelijk ‘hot water beach’ genoemd en dat is niet voor niks. Als het eb is, kan je een gat graven en dan heb je kokend heet water. Dat komt doordat er een vulkaan in de buurt is die het water opwarmt. Wij hadden een schep meegenomen om een gat te kunnen graven. Je moet erg oppassen dat je je niet verbrand, zo heet is het water. Als je een gat graaft en het water mixt met zee water, heb je een heerlijke hotpool. Wij waren een beetje vroeg en het was nog niet helemaal eb. Daardoor spoelden onze hotpool een paar keer weg en moesten we weer opnieuw beginnen met graven. Ik heb er nog steeds spierpijn van! Na de hotpools was het tijd om naar huis te gaan. Omdat het paasweekend was, waren veel mensen in de Coromandel en wilden we een short-cut nemen zodat we de file konden ontwijken. Die short-cut bleek niet echt een volwaardige weg te zijn en we reden langs levensgevaarlijke kliffen. Gelukkig hou ik wel van wat sensatie en zijn we uiteindelijk veilig thuis gekomen

Vandaag ben ik met Livy nog even in Waiuku geweest. Ik wilde voor de laatste keer bij café karma mijn lievelingskoffie drinken en samen met Livy heb ik daar lekker geluncht. Ook hebben we nog even bij de winkeltjes rondgekeken. Het was heerlijk weer en ik heb een hele leuke dag gehad!

Morgen ga ik op een vijfdaagse trip om allerlei plekken in Nieuw-Zeeland te bezoeken. Er staan hele leuke dingen op de planning en ik ben benieuwd wat ik allemaal ga zien. Ik zal daar de volgende keer, in mijn laatste blog, alles over vertellen. Volgende week ga ik al naar huis, het is nu echt aftellen!

Ik heb dit keer niet zoveel foto’s toegevoegd omdat de wifi dat niet aankan. Ik kwam er namelijk achter dat de wifi hier een limiet heeft en niet zoals thuis onbeperkt is. Oeps. We zijn bijna door de wifi heen en we moeten het nog even met deze doen. Als we terug komen van de trip hebben we gelukkig weer nieuwe. Kan ik mooi wat extra foto’s sturen!

Tot snel!