Weer een nieuwe update vanuit Nieuw-Zeeland!

Tena koutou!

Afgelopen vrijdag ben ik ’s avonds met het gastgezin bij de plaatselijke golfclub gaan eten. Dat kan alleen op vrijdagavond en alle locals komen daarheen om elkaar te ontmoeten en ondertussen te genieten van fish & chips, mossels of nacho’s. Toen we het eten hadden besteld, ging ik samen met Janetta even een rondje lopen. Ergens half in de bosjes verscholen zagen we opeens een legervliegtuig. Aangezien we allebei wel in zijn voor wat sensatie, namen we een kijkje. We liepen om het vliegtuig heen en we zagen een deur. Na wat trekken kregen we hem open en konden we naar binnen. Overal lagen spullen en via een trapje konden we bij de cockpit komen. Alles was oud en stoffig, maar nog helemaal in tact! Ik kon de hendels om te sturen nog makkelijk bewegen. Aan het einde van het vliegtuig was precies zo’n luik als in de films waar mensen uitspringen of legerauto’s naar binnen worden gereden. Nadat we het vliegtuig nog eens goed hadden bekeken, besloten we om terug naar de golfclub te gaan om wat te eten. Toen we de deur openden om naar buiten te gaan, zagen we opeens twee mannen in de buurt van het vliegtuig lopen. We wisten niet of we wel in het vliegtuis mochten kijken dus we zijn maar snel weggevlucht.

Van het weekend ben ik naar de A&P show in Pukekohe geweest. Dat is een soort beurs voor landelijk leven. Zo waren er heel veel dieren zoals koeien, schapen, alpaca’s en biggetjes. Ook waren er heerlijke eetkraampjes en werden er tractoren tentoongesteld. Naast alle dingen die je kon bekijken, waren er ook verschillende activiteiten. Zo was er bijvoorbeeld een schapenrace. Dat heb ik nog nooit gezien dus ik kon niet wachten om te gaan kijken. Er was een lange baan met twee obstakels waar de schapen overheen moesten springen. Aan het einde van de baan stonden bakken met eten voor de schapen klaar. Er waren zeven schapen en ze hadden allemaal een knuffel-jockey op hun rug. Wie als eerste bij de finishlijn was, had gewonnen. Terwijl we stonden te wachten, verkocht een vrouw armbandjes. Er waren zeven kleuren armbandjes en elke kleur hoorde bij een bepaald schaap. Ik koos voor wit en dat was schaap nummer 7. Vol spanning wachtte ik tot de schapen van start mochten. Er klonk een bel, het hek ging open en de schapen hobbelden er vandoor. Ik zag al snel dat ik het schaap had gekozen dat goed bij mij past, namelijk lekker lui. Waar de andere schapen er hard vandoor gingen, huppelde mijn schaap er rustig achter aan. Het was een slimmerd, want ondanks dat hij niet hard rende, kon hij toch lekker eten aan het einde van de race. Ik heb een heel leuk filmpje van de race, maar ik kan helaas alleen foto’s uploaden. Als ik weer thuis ben, zal ik het laten zien! Naast het schaap-racen was er ook schaap-scheren. Hier is dat een heel belangrijk ding en er worden allerlei wedstrijden voor georganiseerd, zo ook tijdens de A&P show. Ik weet niet of jullie ooit gezien hebben hoe een schaap wordt geschoren, maar het is echt ongelooflijk. De scheerders, meestal boerenjongens van in de twintig, pakken een schaap, klemmen het tussen hun benen en scheren maar. Ondertussen draaien ze het schaap een paar keer rond en binnen een minuut zijn ze klaar. Op naar het volgende schaap. Ik heb met open mond zitten kijken, want ondanks dat het er soms wat hardhandig uitziet, is het heel professioneel. Bij elke scheerder staat een jurylid alles nauwlettend in de gaten te houden of het wel op de goede manier gebeurd.

Na de A&P show zijn we met het gastgezin naar de bioscoop geweest. We gingen naar de Nieuw-Zeelandse film ‘Pork Pie’. Het was een hele grappige film over twee jongens die samen in een knalgele, gestolen mini door Nieuw-Zeeland scheurden, op zoek naar de vriendin van een van de jongens.

Ook heb ik dit weekend samen met Amelia opgepast. We moesten op Oliver, een autistisch jongetje, en zijn zusje Bella passen. Oliver is drie en Bella is zeven maanden. De moeder had gezegd dat we maar veel buiten moesten spelen zodat Oliver snel moe zou worden en ’s avonds snel zou gaan slapen. Ik had bedacht om pakkertje te spelen, want dat is altijd lekker vermoeiend. Na een uur rond gerend te hebben (ik voelde me net een schaap bij de schapenrace) kon ik geen stap meer zetten, maar Oliver kon nog wel uren door rennen..

Na een heel leuk weekend was het maandag weer tijd voor school. Ik had een toets van hospitallity & catering. Dat was heel makkelijk want we mochten ons boek gebruiken en dus hoefde ik nergens voor te leren. Ook had ik weer Maori. Bij Maori hoef ik geen dansjes meer te doen en mag ik andere activiteiten verzinnen. In Nieuw-Zeeland groeien overal hele grote flux planten. De oude Maori gebruikten die planten om manden van te maken, mee te koken of als decoratie. Je kan de bladeren heel mooi vlechten en dat wilde ik graag leren. Ik heb tot nu toe een haarband en een boekenlegger gemaakt. Ik mocht de instructies mee naar huis nemen dus nu kan ik veel oefenen!

Gisteren was het tijd voor de athletics. Dat betekende een dag geen lessen en strijden voor je huisgroep. Ik had me weer in het geel gehuld en ik was klaar voor een dagje langs het veld. Aan het begin van de dag hadden we een soort ceremonie. Elke huisgroep, er zijn er vier, ging in een hoek van het veld staan. Toen het startsein klonk, liepen we als een soort soldaten met vlaggen, spandoeken en ballonnen naar het midden van het veld. Eenmaal in het midden aangekomen, zong elke huisgroep om de beurt de huiskreten. Nadat het ceremoniële gedeelte geweest was, liepen we terug naar onze plek en de wedstrijden konden beginnen! Omdat ik net als bij de zwemwedstrijd me wilde inzetten voor onze huisgroep , heb ik weer meegedaan aan de wedstrijden. Wel heb ik alles driedubbel gecheckt, omdat ik niet weer rare capriolen wilde uithalen net als bij de zwemwedstrijd. Vorige week was ik tijdens de selectie gekwalificeerd voor de long-distance, maar ik wilde liever de sprints doen. De selectie van de sprints was in de ochtend van de athletics-dag en daar heb ik aan meegedaan. Dat ging behoorlijk goed en uiteindelijk kwam ik in de finale terecht aan het einde van de dag. Ik was best zenuwachtig omdat de mensen die met mij in de finale stonden erg professioneel waren. Ze trainden namelijk voor sprints en droegen allerlei speciale sportkleding. Voor mij was het, net als bij het zwemmen, meer voor de lol en ik had niet verwacht dat ik zo ver zou komen. Toen we onze plaatsen innamen aan het begin van de baan, begon iedereen te joelen en te klappen. Langs de lijn had de hele school zich verzameld en zelfs de principal van de school kwam kijken! Een man schoot met een pistool in de lucht en we gingen van start. Samen met de rest van de finalisten rende ik over de baan. Om me heen hoorde ik dat mijn naam werd geroepen en het was ontzettend leuk dat iedereen zo aan het aanmoedigen was. Uiteindelijk ben ik 2e van de school geworden en heeft onze huisgroep gewonnen! Via een bepaald puntensysteem wordt gekeken welke huisgroep wint. Voor elke deelname verdien je één punt en des te sneller je bent, des te meer punten je krijgt. Ik was blij dat ik dit keer wél begreep wat ik moest doen! Na een drukke dag heb ik heerlijk thuis in het zwembad gezwommen. Daarna zijn we nog even pruimen wezen plukken bij de buren omdat de moeder van het gastgezin jam wilde maken met de kinderen op school.

Vandaag heb ik wel ontzettende spierpijn en het zou heerlijk zijn als iemand mij in een rolstoel een beetje rond kon rijden! Gelukkig kon ik vandaag lekker veel zitten op school en hoefde ik me niet te veel in te spannen. Vanavond hebben we nog een speciaal diner van Janetta. Ze was namelijk naar een cursus van de universiteit geweest en vanavond geeft ze een presentatie voor haar sponsors van de cursus. Gisteren hebben we thuis al geoefend met presenteren en zo meteen gaan we ons klaar maken voor het diner.

Ik vind het heel leuk dat jullie elke week mijn verslagen lezen! Ook alle reacties die jullie achterlaten, maken mij heel blij. Ondanks dat ik gelukkig (nog) geen heimwee heb, mis ik jullie wel. En de broodjes kroket. Die vooral.

Ik voeg weer wat foto’s toe van de afgelopen week! Ook van een heel schattig biggetje die ik heb geaaid tijdens de A&P show. Zo een zou ik wel voor mijn verjaardag willen..

Tot snel!