Weer een nieuw verslag vanuit Nieuw-Zeeland!

Hier is weer een nieuw verslag vanuit Nieuw-Zeeland.

Amelia, de oudste dochter van het gastgezin studeert aan de universiteit van Auckland. Ik was erg benieuwd hoe de universiteit eruitziet en daarom ben ik afgelopen donderdag een dagje met Amelia mee geweest. De vader van het gastgezin had me ’s ochtends bij het station afgezet zodat ik de trein naar Britomart kon pakken. Het was ongeveer 10 minuten lopen van Britomart naar de universiteit en daar stond Amelia op mij te wachten. Amelia zit in het tweede jaar van haar studie ecologie en ik kon drie lectures meemaken. De universiteit van Auckland is een mix van oud en nieuw. Zo was een van de lectures in een heel oud gebouw, waar we op houten bankjes moesten zitten. Het volgende lecture was in een gloednieuwe zaal met allerlei technische snufjes. De universiteit bestaat uit drie campussen. Amelia zit op de meest centrale, midden in het centrum van Auckland. De andere twee campussen liggen best afgelegen in de buitenwijken van Auckland. Het eerste jaar verbleef Amelia, net als heel veel andere eerstejaars, in een kamer op de campus. Dat werd vanuit de universiteit geregeld. Het was erg luxe want de studenten werden van ontbijt, lunch en avondeten voorzien en bovendien werd ook nog eens alles voor ze opgeruimd en schoongemaakt. Dat verblijf is alleen voor het eerste jaar en dit jaar zit Amelia op kamers bij iemand thuis. Het was erg leuk om een dagje mee te mogen lopen en om te ervaren hoe het is om op een universiteit te zitten in het buitenland.

Livy, een van mijn vriendinnen van school, is chinees en had al meerdere keren gevraagd of ik samen met haar eend wilde gaan eten. Eend is een speciaal gerecht in de Chinese cultuur en Livy’s vriend werkt in een chinees restaurant waar ze eend serveren. Vrijdag vroeg Livy of ik al plannen had voor het weekend en of ik anders met haar mee wilde naar het restaurant. Ik had nog geen plannen en ik was erg benieuwd naar de eend, dus we spraken af om zaterdags eend te gaan eten.

Zaterdagochtend verzamelden we bij de bushalte in Waiuku. Samen met Livy, Jamil en Ken ging ik op stap. Ken is een internationale student uit Thailand en Jamil kom uit Maleisië. De bus zou ons naar het station in Pukekohe brengen en vandaaruit konden we met de trein naar Papakura en New Market. Eenmaal in Pukekohe aangekomen, was het erg rustig. Een beetje te rustig. We zagen nergens treinen en er stond ook geen reisinformatie op de borden. Nadat we aan een buschauffeur hadden gevraagd waar alle treinen waren, kwamen we erachter dat er precies dit weekend geen treinen reden in verband met werk aan het spoor. In plaats van treinen hadden ze bussen geregeld die ons naar onze bestemming konden brengen. De bussen gingen elk uur, maar wij hadden natuurlijk net de bus gemist en we moesten 55 minuten wachten. Maar dat kon de pret niet drukken want we hadden geen haast. Na een uur kwam er een bus die ons zou rondrijden. Enige puntje was wel, de buschauffeur had geen idee waar hij heen moest rijden. Passagiers in de bus moesten hem de weg wijzen en navigeren. Telkens dachten we dat we er bijna waren, maar dan bleek het toch een andere plek te zijn. Uiteindelijk kwamen we na tweeënhalf uur op onze bestemming aan. Het plan was om de eend als lunch te eten, maar dat hebben we maar doorgeschoven naar het avondeten. Voordat we naar het restaurant gingen, zijn we eerst nog even naar een bloementuin geweest. Livy had op internet gelezen dat er in de buurt mooie tuinen met tropische bloemen waren. Nadat we daar een tijdje rond hadden gelopen en de omgeving hadden verkend, was het tijd om naar het restaurant te gaan. Daar werden we hartelijk verwelkomd door de medewerkers, want iedereen kende Livy. Na even overlegd te hebben, hadden we verschillende gerechten besteld om uit te proberen. Tijdens het wachten zat ik even om me heen te kijken en ik voelde me niet helemaal thuis. In het hele restaurant was ik de enige die niet van Aziatische afkomst was en ik voelde me een klein beetje bekijken. Maar dat heeft de eens helemaal goed gemaakt want het was heerlijk! Het is heel mals en sappig vlees en zeker waard om eens te proberen. Na het eten kon Livy’s moeder ons ophalen zodat we niet weer met de bus uren hoefden rond te reizen. Het was een geslaagde dag!

Ik ben van het weekend ook nog even bij de hondenkennel waar Janetta werkt wezen kijken. Er was namelijk een Deense dog en ik wilde die heel graag zien. Naast Tos, zijn Deense doggen mijn lievelingshonden. De Deense dog in de kennel was een grijs gespikkelde en ze heet Holly. Ik mocht even met Holly rondlopen en bij de andere honden kijken.

Gisteravond had ik een speciale avond op school, we moesten namelijk optreden. Ik volg het vak drama en de afgelopen weken moesten we in groepjes een stuk voorbereiden om uiteindelijk op te voeren. Ik zat samen met Ngaiwi in een groepje en gisteravond hebben wij samen opgetreden. Ons stuk was van een Nieuw-Zeelandse schrijver en ging over een ontvoering. Ngaiwi was de ontvoerder en ik werd ontvoerd. Voor Ngaiwi was het een erg belangrijke opvoering, omdat zij er een cijfer voor kreeg. De afgelopen weken hebben we veel samen geoefend en aan het stuk gewerkt. Het was erg leuk dat ik ook in een stuk mee mocht spelen, ondanks dat het voor mij niet echt telt. Ik heb heel veel plezier gehad en het optreden ging erg goed.

Vandaag hebben we op school erwtensoep gemaakt! Het was de laatste kookles van deze periode en het leek de docent leuk om iets typisch Nederlands te maken. Erwtensoep is dan natuurlijk het perfecte gerecht en ik had aan mama gevraagd of ze haar recept kon sturen. Het was niet helemaal gelukt omdat, ondanks dat we het behoorlijk ang hadden laten koken, de erwten nog steeds een beetje hard bleven. Maar alsnog smaakte de soep heerlijk en het was leuk om andere leerlingen iets Nederlands te laten proberen!

Morgen is speciale dag. Het is dan namelijk mijn allerlaatste dag op school! De weken zijn echt voorbij gevlogen en ik kan me niet voorstellen dat ik na morgen nooit meer naar Waiuku high school ga. Gelukkig gaan we morgen wel leuke dingen doen want de school heeft een soort afscheidsfeestje voor me georganiseerd. Ik heb geen idee wat we gaan doen dus ik ben heel benieuwd. Ik hou jullie op de hoogte met mijn volgende verslag!

Zoals gewoonlijk voeg ik weer wat nieuwe foto’s toe.

Tot snel!